Het is één van de vele vragen die ik regelmatig moet beantwoorden: Hoe doe je het allemaal als vrouw, moeder van vier kinderen met een fulltime baan en een eigen onderneming in de zorg? Je lijkt zo gelukkig! Dat riep bij mij de vraag op: Hoe kan het dat we tegenwoordig zo ver zijn, dat gelukkig zijn niet meer ‘normaal’ is? 

Regelmatig krijgen mijn man en ik de vraag of we wel écht gelukkig zijn. De eerste keren was ik hierdoor overrompeld. Je gaat aan jezelf twijfelen. Wat voor beeld toon ik wel niet aan de buitenwereld? Op een gegeven moment stop je het weg en ga je verder met je leven. Totdat de vraag steeds vaker terugkomt. Hoe kan het toch dat zoveel mensen ons deze vraag stellen?

Naast het feit dat mijn man en ik de thuiszorgorganisatie UmbraZorg runnen, waar ik fulltime werk als wijkverpleegkundige en zorgmanager, runnen we ook een gezin. We hebben een gezellig, druk gezin met 4 jonge kinderen. Tussendoor – als we nog tijd over hebben – zorgen we ervoor dat ons huis helemaal spik en span is. Naar ons idee zijn we een doorsnee gezin, waarbij beide ouders werken en moeten schakelen tussen werk en privé. Waar we het ook echt wel eens niet helemaal eens zijn met elkaar, en flink van mening verschillen. 

Maar ik kan met zekerheid zeggen dat ik echt gelukkig ben. Ik denk dat ‘echt gelukkig zijn’ zit in het eerlijk zijn naar jezelf en naar anderen. Niet alleen als het goed gaat, maar ook als het even iets minder goed gaat. Wanneer je er doorheen zit, of iets niet gaat zoals je had gewenst. Toegeven dat je soms gewoonweg niet gelukkig bent. Geniet van de dingen die wel goed gaan. Wees dankbaar en waardeer de dingen die je hebt. Niet alles hoeft perfect te zijn. Wanneer je dit in je achterhoofd houdt, krijg je (opnieuw) oog voor geluk. 

Wat ik op dit moment vaak om me heen zie, is dat gelukkig zijn bij velen afhangt van anderen. We zijn te veel bezig met wat anderen vinden. En soms willen we ook een ander veranderen. Maar kijk eerst eens naar jezelf. Je gelukkig voelen begint daar. Sommige dingen heb je simpelweg niet in de hand en kun je niet veranderen. En soms moet je veranderen om jezelf te blijven. Hiermee bedoel ik: in hoeverre ben jij jezelf in de dingen die je doet? Soms kan het fijn zijn om meer ruimte te maken voor jezelf en voor de dingen waar je blij van wordt. Of om onbewust te kiezen voor hetgeen wat op dat moment belangrijk is in jouw leven. Kleine veranderingen kunnen een enorm groot verschil maken. 

Voor mij is een baan in de zorg perfect voor het ervaren van werkgeluk. Werkgeluk is namelijk meer dan alleen plezier hebben in wat je doet. Ik heb geen vaste definitie voor werkgeluk, maar het is een plezier dat het werk mij geeft als persoon. Dit gaat naar mijn idee verder dan ‘een leuke baan’. Ik haal echt voldoening uit mijn werk. Ik word erdoor geprikkeld, en ik ontvang steun en sociale interacties. Hoe het dus komt dat ik zo gelukkig lijk? Omdat ik ook écht gelukkig ben.